-
1 auspicatus
I 1. auspicātus, a, um(part. pf. к auspico и auspicor) торжественно открытый или начатый после совершения ауспиций, освящённый ( bellum male auspicatum Just)2. adj.благоприятный, счастливый, многообещающий (auspicatissimum exordium Q)II auspicātus, ūs m. [ auspico ]наблюдение примет, гадание (см. auspex) PM
См. также в других словарях:
NUPTIAE — a nubendo, quod nova Nupta seu Sponsa flammeô obnupta seu obvelata ad Sponsum olim deducebatur, Alias Matrimonium, Coniugium etc. erat viri et mulieris coniunctio legitima, vitae societatem continens, Ioh. Rosin. Antiqq. Rom. l. 9. c. 3. Quod… … Hofmann J. Lexicon universale